تحلیل ساختارهای جوان منطقه باغمیشه تبریز

دشت تبریز در شمالغرب ایران و در پهنه ساختاری البرز- آذربایجان قرار دارد. منطقه مورد مطالعه در محدوده دشت تبریز و در شمال شرق و شرق شهر تبریز قرار دارد. در این مطالعه ساختارهای جوان و گسلهای اصلی منطقه در برش هایی بر آنها برداشت شده و به نقشه کشیده شده است. در این راستا 70 گسل با مولفه های شیبی نرمال و 4 گسل معکوس برداشت شده است. با توجه به رخنمون های مشابه آنها در دیگر مناطق دشت تبریز این گسل ها واجد مولفه های امتداد لغز نیز می باشند. در برش هایی بر گسل ها حرکات جنبشی آنها توسط ساختارهای چین کشسان , فرابوم و فروبوم و rollover برای گسلهای نرمال و ساختارهای تاقدیس فرادیواره ای و ناودیس فرودیواره ای و چین کشسان برای گسلهای معکوس مشخص شده است. تحلیل جهت گسلهای منطقه نشان می دهد که امتداد غالب گسلهای منطقهn10e ,n80e ,n15w می باشند. زمان آخرین فعالیت گسلهای موجود در منطقه بر مبنای فعالیت این گسلها در دیواره های منطقه و قطع رسوبات این دیواره ها جوانتر ازمیوسن میانی می باشد. بوجود آمدن گسلهای موجود در منطقه را می توان با توجه به موقعیت فضایی و مولفه جابجایی امتدادی آنها توسط مدل ریدل توجیه نمود. گسلی که به عنوان گسل اصلی (pdz) در نظر گرفته می شودگسل تبریز می باشد. بر اساس مدل ریدل در منطقه مورد مطالعه گسلهایی با امتداد n10e تا n25e شکستگیهای,r´, آزیموت n70e تا n90e شکستگیهای ,p, و آزیموت n30w تا n15w شکستگیهای r را تشکیل می دهند